Dora en de Minotaurus

‘Average artists copy their peers, but the true great artistic gesture lies in the shamelessness of stealing and getting away with it.’ Dora Maar

Boekomslag Dora en de Minotaurus. Slavenka Drakulić.

Het boek Dora en de Minotaurus geeft een beschrijving van het leven van de fotografe Dora Maar (Henriette Theodora Markovitch,1907 – 1997). Dora Maar was een succesvolle surrealistische fotografe en een flamboyant figuur uit de Parijse avant-garde tussen 1935 en 1944.

Haar relatie met de schilder Pablo Picasso zou de rest van haar leven sterk beïnvloeden. Het interessantste stuk van het boek vond ik toen Dora collega-kunstenaar Frida Kahlo ontmoette: ‘Een leeftijdsgenoot van wier schilderijen ik onder de indruk was vanwege de immense expressiviteit. Haar is gelukt wat ons niet is gelukt. Frida is niet alleen ondanks haar ziekte, die het thema van haar schilderkunst werd, maar ook ondanks Diego (Rivera) schilderes gebleven.’

Dora’s carrière was in 1936 op een hoogtepunt. Ze woonde en werkte in Parijs, waar ze bekend stond als een mysterieuze, onafhankelijke, getalenteerde, ongrijpbare en trotse vrouw. Zij hoorde tot de kring surrealistische kunstenaars en was de eerste vrouw die binnen deze kring mocht exposeren. Het verhaal is gebaseerd op een notitieboekje waarin Dora zichzelf in het Kroatisch (de taal van de schrijfster) uitleg geeft. Haar aantekeningen verwoorden het proces in haarzelf tot aan de breuk met Picasso. Ze wil begrijpen wat haar heeft gedreven tot haar zelfontkenning. Bron: vrouwenbibliotheek.nl [‘Dora en de minotaurus’ door Slavenka Drakulić | Vrouwenbibliotheek Utrecht].

De boektitel is geënt op Picasso’s bekendste tekening: Dora en de Minotaurus, uit 1936. Deze tekening verbeeldt een monster met een stierenkop en een mensenlichaam dat paart met een vrouw. Drakulic legt in dit boek wonden bloot als de hoge prijs die Dora Maar voor de liefde van Picasso heeft moeten betalen. Daarbij wordt tegelijkertijd in deze roman de kunstwereld van de jaren dertig in Parijs tot leven gebracht. Let wel: Dora Maar was zoveel meer dan de geliefde en muze van Pablo Picasso, reeds lang voor hun relatie al was zij een succesvolle fotografe en een van de meest bekende figuren uit de Parijse avant-garde. Zij intrigeerde ook Picasso en tijdens hun jarenlange verhouding legde deze haar mysterieuze uitstraling vast in een reeks van diverse portretten. Alleen, zoals nu eenmaal gebeurde in die tijd en in een bepaalde mate ook nog vandaag de dag, vrouwen met een stem hoorde men liever niet. Dora Maar heeft voor de liefde van Picasso de hoogste prijs moeten betalen. In de roman Dora en de Minotaurus laat Slavenka Drakulić deze buitengewone vrouw zelf aan het woord. Ze geeft de vrouw die besloten had te zwijgen een stem. Een stem aan de vrouw die haar carrière opgaf voor een man die ze haar hele leven niet meer zou loslaten. 

Boekcitaat:

Picasso was bang voor mijn geestelijke gezondheid en heeft je hulp ingeroepen. Eerlijk gezegd geloof ik niet dat hij zich echt zorgen maakte. Dat denkt alleen iemand die hem niet kent. Ik denk dat hij me gewoon in het gekkenhuis heeft gestopt om van me af te zijn.

Van de auteur Slavenka Drakulic verscheen eerder:
* Frida’s bed (Een prachtig verbeeld verhaal over de laatste dagen van Frida’s leven).
* Frida’s pijn (Roman over het leven van Frida Kahlo).

Over de auteur
Slavenka Drakulić (1949) is een Kroatische journalist, romanschrijver en essayist. Ze schrijft voor internationale kranten als The New York Times Magazine, Süddeutsche Zeitung en The Guardian. In 2014 ontving ze de prestigieuze Preis der Leipziger Buchmesse. In Praag werd zij in 2010 uitgeroepen tot een van de invloedrijkste schrijvers van Europa. Ze woont in Zweden, Oostenrijk en Kroatië. 

Slavenka Drakulic.*14-11-2016

Gebruikte bronnen:

Boek Dora en de Minotaurus
De Vrouwenbibliotheek.nl
Uitgeverij Orlando

 

De Zomer van Jeanne

Museum Henriette Polak presenteert met vier partners de Zomer van Jeanne

Afbeelding: Jeanne Bieruma Oosting, Zelfportret met palet (collectie Fries Museum)

Grote overzichtstentoonstelling Jeanne Bieruma Oosting in Zutphen
Museum Henriette Polak in Zutphen organiseert samen met vier andere culturele instellingen ‘de Zomer van Jeanne’. Een serie tentoonstellingen over het leven en werk van Jeanne Bieruma Oosting (1898-1994). Jeanne Oosting voldeed volstrekt niet aan het geijkte stereotype; ze was krachtig en kwetsbaar tegelijk. Het verhaal over het leven en werk van Jeanne Bieruma Oosting wordt verteld in verschillende delen, die elkaar aanvullen en versterken. Samen bieden ze de bezoeker het complete verhaal over haar leven en werk. Elk deel is in een ander museum te zien, namelijk in Museum STAAL, Museum Belvédère, Nobilis Centrum voor Prentkunst, Museum Maassluis en Museum Henriette Polak.

In Museum Henriette Polak in Zutphen is een grote overzichtstentoonstelling, meteen uitgelezen selectie uit haar veelzijdige oeuvre, aangevuld met foto’s en niet eerder getoonde egodocumenten. Het meeste werk dat bij Museum STAAL te zien is, is afkomstig uit privécollecties, Museum Belvédère in Heerenveen toont haar tijd in Friesland en Parijs, Museum Maassluis haar reizen naast diverse werken over dieren, interieurs en landschappen, bij Stichting Nobilis in Fochteloo is haar grafisch werk en dat van haar vrienden te zien. De prijswinnaars van de Jeanne Oostingprijs 2022 exposeren hun werk in kunstlocatie Rozenstraat in Amsterdam (deze expositie is inmiddels verlopen). Verder organiseert Historische Vereniging Beetsterzwaag een buitententoonstelling over Jeanne Oosting in Beetsterzwaag. Zeven maal Jeanne Oosting in ‘De Zomer van Jeanne’

Jeanne Bieruma Oosting stilleven met zee-egels, collectie Museum Henriette Polak

De kunstenares
Jeanne Oosting, Fries van geboorte, woonde en werkte in Friesland, Gelderland, Parijs en Amsterdam. Als kind woonde ze jarenlang op landgoed De Cloese bij Lochem, op latere leeftijd afwisselend in Almen en Amsterdam. Bij de oprichting van Museum Henriette Polak in de jaren zeventig was ze nauw betrokken. In 1970 initieerde zij de Jeanne Oosting kunstprijs voor figuratieve schilderkunst, die sindsdien jaarlijks aan twee kunstenaars wordt uitgereikt. Vooral met haar grafische werk maakte Jeanne Oosting internationaal naam. Zij zette hiermee de toon voor een nieuwe visie op de grafische kunst als autonome kunstvorm. Dat deed zij met verve, dankzij haarexperimentele aanpak, uitmuntende vakmanschap en gedurfde onderwerpskeuze.

Biografie
De serie tentoonstellingen is tot stand gekomen op initiatief van Jolande Withuis, enis gebaseerd op haar biografie ‘Geen tijd verliezen. Jeanne Bieruma Oosting 1898-1994’ (uitgeverij De Bezige Bij). Dankzij Withuis’ onderzoek kan het werk van Jeanne Oosting voor het eerst worden belicht vanuit een biografische context én vrouwen-historisch perspectief. Haarkeuze voor de kunst als vrouw uiteen rijke patriciërsfamilie, was controversieel in een tijd dat de rol van vrouwen lag binnen huwelijken gezin. Jeanne Oosting was één van die vooruitstrevende vrouwen die begin 20e eeuw streden voor een vrij en zelfstandig, werkend leven. Die strijd en haar karakter verklaren haar levenslange gedrevenheid; ze had geen tijd te verliezen.

Wanneer
De tentoonstellingen in Zutphen, Heerenveen, Fochteloo en Maassluis zijn nog tot en met 21 augustus 2022. De tentoonstelling in Almen tot en met 30 oktober 2022. De buitententoonstelling in Beetsterzwaag is tot en met 30 september te zien.

Meer informatie op: http://www.dezomervanjeanne.nl.

Wormmaan

‘Een plant groeit naar het licht, zelfs in de schaduw.’

Boek 16 📗 ‘Wormmaan, Mariken Heitman. Een ontroerende zoektocht inwaarts waarin dwergolifanten, erwten en de wording van een mens samenkomen.’

Wormmaan van Mariken Heitman is bekroond met de Libris Literatuur Prijs 2022. ‘Een surrealistische zoektocht naar oorsprong, identiteit en de betekenis van mens-zijn. Wie of wat blijft er over als je alles afpelt dat door anderen aan je werd opgedrongen?’

Ik vond dit boek afwisselend boeiend en meeslepend, maar ook dat ik een aantal keer dacht, zal ik hier dan maar stoppen? Want ja, het boek is door de auteur zelf ingesproken en dat is een plus. Maar dit leidde vond ik persoonlijk soms ook juist enorm af. Niet alleen vanwege het Amsterdamse accent en – alweer, naar mijn beleving dan – de soms ietwat lijzig ingesproken stukken tekst, als ook de passages in de ‘wij-‘vorm’ haalde mij vaak meteen uit het verhaal.

Kortom, een goed boek dus 😉 Want net als in de kunst is het zo dat wanneer iets schuurt, het binnenkomt en aanzet tot nadenken. Dat laatste is sowieso wel van toepassing, gezien de grote hoeveelheid thema’s, begrippen en zoektochten (zoals het verlangen en de zoektocht naar de gendervrije onschuld uit je kindertijd onder andere) die in het boek voorbijkomen. Waarin deze zin me zeer raakte omdat het helaas een universele waarheid in zich draagt:

‘Het is gemakkelijk om kinderen te vernederen, ze komen zonder bolster.’

Alsook de passages over vrouwen:

Altijd in de eerste plaats vrouw en dan mens.”

Dus dat wat er allemaal wel of niet verwacht wordt van vrouwen, de fragmenten waarin ‘de vrouw die ik nooit werd’ het overneemt – denk hierbij ook aan de definitie van Simone de Beauvoir: het vrouwelijke is dat wat niet mannelijk is – zorgde ervoor dat ik dit boek toch niet weggelegd heb. En ook omdat ik wilde weten waar en hoe het verhaal zou eindigen. Terwijl ik dat juist had kunnen zien aankomen, maar toch ook weer verrassend was. Want:

Je wordt wat je weet, je voegt je ernaar.

Al met al: een aan te raden lees- en luisterboek.

BBC Proza Pitch met Mariken Heitman

Over de auteur, via uitgeverij Atlas Contact 

Mariken Heitman (1983) groeide op tussen de Veluwe en de IJssel. Zij studeerde biologie in Utrecht en was als tuinder een aantal jaar werkzaam in de biologische groenteteelt. Ze geeft les op een middelbare landbouwschool en publiceerde eerder fictie op ‘deFusie’. In januari 2019 verscheen haar alom bejubelde debuut ‘De wateraap’, dat genomineerd werd voor de Jan Wolkers Prijs, de Bronzen Uil en op de shortlist stond van de Anton Wachterprijs. Haar nieuwe roman ‘Wormmaan’, dat in augustus 2021 verscheen, is bekroond met de Libris Literatuur Prijs. Bron Foto: Jelmer de Haas.

MUSEUM IN BLOEI

Nog tot en met 29 mei 2022 sieren verse boeketten en andere vormen van bloemsierkunst de zalen en gangen van het Frans Hals Museum. Het gebeurt zelden, verse bloemen of planten in museumzalen, maar traditiegetrouw staat het Frans Hals Museum in het voorjaar ‘in bloei’. De zalen vol oude meesters en hedendaagse kunst worden voorzien van spectaculaire bloemcreaties in de mooiste design- en historische vazen uit de collectie.

Boven: eerdere editie Museum in Bloei, foto Gert Jan van Rooij. Onder: Pieter Gerritsz Roestraten, Stilleven met parfumbrander (detail), c. 1660, Frans Hals Museum

UITBUNDIG EN KLEURRIJK
Het Vip’s team van de Vrienden van het Frans Hals Museum onder leiding van Vibeke Struben neemt het eerste deel van Museum in Bloei op zich. Hun presentatie van zowel uitbundige als subtiele boeketten wordt nauwgezet afgestemd op de stijl van de zaal en de schilderijen, aangevuld met spectaculaire designvazen en glasobjecten van glaskunstenaar Bernard Heesen (Leerdam, 1958).  Ook worden er creaties van bloemkunstenaar Paul Wijkmeijer en zijn team van bloemenatelier Klavertje Vijf getoond. Zijn boeketten zijn weelderig, spannend en kleurrijk. Hierdoor krijgt het museum een unieke sfeer, in de periode dat de nabijgelegen Keukenhof geopend is.

MUSEUM IN BLOEI
Frans Hals Museum locatie Hof
Groot Heiligland 62, Haarlem

Open: dinsdag – zaterdag 11 – 17 uur /  zon- en feestdagen 12 – 17 uur*
* op zondag tijdelijk t/m 8 mei geopend van 11 – 17 uur

franshalsmuseum.nl

Bloemen Vip’s team Vrienden o.l.v. Vibeke Struben, vaas oude vijzel, foto Gert Jan van Rooij                                                                                        

Herdenken in verbondenheid

Dodenherdenking 4 mei 2022 – 77 jaar vrijheid. Het thema dit jaar is Vrijheid in verbondenheid. In Nederland herdenken we op 4 mei de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Sinds 1961 herdenken we ook de slachtoffers van oorlogssituaties en vredesoperaties waarbij Nederland betrokken was na de Tweede Wereldoorlog. We herdenken samen in verbondenheid, ieder met zijn eigen herinneringen en gedachten.

Herdenkingenoverzicht
Dit jaar kan de Nationale Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam gelukkig weer doorgaan met publiek, en ook de viering van Bevrijdingsdag op 5 mei is weer openbaar toegankelijk. Kijk op deze kaart waar er herdenkingen gehouden worden.

Tip van de ANWB
‘Wil je ook herdenken? Parkeer dan tijdig op een parkeerplaats. Let op, je mag hier niet de vluchtstrook voor gebruiken.’

Leestip voor volwassenen ‘We moeten het gewoon weer eens over de liefde hebben’
Een dubbelgesprek tussen Frits Spits (Ritmeester) en Karin Amatmoekrim over de invloed van de Tweede Wereldoorlog op henzelf en op hun families. De een is kind van Nederlands-Joodse ouders, de ander begon haar leven in Paramaribo, als dochter van een Javaanse moeder en een Chinees-Creools-Indiaanse taekwondo-specialist.

Leestips voor kinderen
Klik hier voor boeken over de Tweede Wereldoorlog voor kinderen.

Boekenblogpost

Wil je weten welke boeken ik gelezen heb en waarom ik ze gelezen heb, klik dan hier om naar de blog te gaan want op zuster blogsite Lirian staat een nieuwe blogpost; Lees mee(r) met Lirian Leest; het jaar 2021 in boekenlijstjes.

De zussen van Lirian Leest wensen je een goed, mooi, gezond, als ook veel leesplezier in 2022 toe!

The more that you read, the more things you will know. The more that you learn, the more places you’ll go.
Dr. Seuss

Lirian Leest – Weg van de wereld

Speciaal voor de gelezen boeken van Lirian Leest hebben de zussen Ri en An een nieuwe site in het leven geroepen. Klik hier om de blogpost van An te lezen over het boek:

Weg van de wereld, Marica van der Meer

Boek 40: De techniek van het hardlopen

Net als vorig jaar kies ik voor de lees challenge van Lirian Leest* natuurlijk ook boeken uit die over hardlopen gaan. Boek nummer 40 was geen dik boek maar staat wel boordevol zinnige tips, info en verwijzingen naar andere nuttige bronnen.

Een tip voor de lopers onder ons: ‘Rond de 2/3 van de energie die gebruikt  wordt bij het hardlopen is nodig om het lichaam rechtop te houden en 1/3 voor de beweging in de looprichting. En daarmee is het belang van een landing waarbij zo min mogelijk energie verloren gaat aan het corrigeren van storende bewegingen meteen duidelijk. De elementen die een rol spelen bij een efficiënte landing zijn; dicht bij het lichaam landen, niet teveel door te zakken in de knieën en een sterke romp (heup, bil- en buikspieren) waarmee storende bewegingen worden voorkomen.’ Afkomstig uit; het dunne maar o zo handige boek:
De techniek van het hardlopen, Ard-Jan Moerdijk.

Lirian Leest & loopt 🙂

De ideale looptechniek is voor mij onhaalbaar, individuele anatomie heeft hier ook invloed op las ik, maar gelukkig zijn er ook andere factoren van belang dan techniek alleen 🙂 Zoals bijvoorbeeld dat je met simpele keuzes al bij kan dragen aan een betere (loop)conditie. Want, wist ik niet, maar…

Eyeopener
Teveel zitten kan voor een slechte looptechniek zorgen doordat bepaalde spieren door het zitten te strak worden of inkorten. Hierdoor kunnen nare blessures ontstaan. Op Build Your Running Body vind je toelichting en ook heel veel oefeningen.

Foto door Matilda Wormwood op Pexels.com

Tip
Op de site runnovator.nl vind je meer info over het boek, looptechniek en de oefeningen uit het boek zijn hier te bekijken.

En de tip die je misschien nog niet kent
Doe aan teen yoga 🙂 Op blz. 52 in het boek lees je waarom maar kort samengevat; .flexibele sterke grote tenen zijn uitermate belangrijk bij het hardlopen’. En het goede nieuws is, je kunt dit heel gemakkelijk, en zelfs heel snel, trainen. 

Wat ik ook erg handig aan dit boek(je) vond is dat in het laatste hoofdstuk alle tips en oefeningen samenkomen in hoe je ze in een passend schema kunt verwerken. 

De techniek van het hardlopen, een boek voor hardlopers, of iedereen die een sterker lichaam wil. Een verassende lees tip dus; boek 40 De techniek van het hardlopen, Ard-Jan Moerdijk.

*LirianLeest: 50 boeken in een jaar, elk jaar, maar waarbij de nadruk niet op het gelezen aantal gelezen boeken ligt maar op het plezier dat boeken lezen je geeft.

@Lirian Leest

Boekpresentatie Gouden Vrouwen van de 17e Eeuw

Naast mijn studie kunstgeschiedenis leg ik de hand aan een publicatie over vrouwelijke kunstenaars. Een uitermate fascinerend onderwerp om over te leren, lezen en nader te onderzoeken.

@AnVanLirian

Onderstaand bericht dat ik via WBOOKS las vond ik daarom meer dan intrigerend en ik kijk uit naar het verschijnen van het boek:

Gouden Vrouwen van de 17e eeuw – Van Kunstenaars tot verzamelaars
Heel lang kregen vrouwen uit de zeventiende eeuw niet de aandacht die zij verdienen, terwijl ze in de toenmalige kunstwereld een rol van betekenis speelden. Het boek vertelt in 34 compacte, fascinerende biografieën het boeiende en unieke verhaal van deze vrouwelijke kunstenaars.’ Bron

Over de auteurs
Wat dit boek extra interessant maakt ook is dat het geschreven is door 34 bachelor studenten aan de Universiteit van Amsterdam, begeleid door dr. Judith Noorman;

Samen met je studenten een boek publiceren: kunsthistoricus Judith Noorman laat zien dat het kan. In het najaar van 2019 gaf ze het bachelor vak; ‘We schrijven een boek’, waarin ze met haar 34 studenten een boek schreef over vrouwen in zeventiende-eeuwse kunstwereld. Het boek Gouden Vrouwen verschijnt deze week bij uitgeverij WBOOKS.Bron

Tip
Lees hier meer over de totstandkoming van het boek.
Blader door het boek via het inkijkexemplaar.

Besloten boekpresentatie
Op maandag 7 december om 13.15 uur worden de symbolische eerste exemplaren van Gouden Vrouwen uitgereikt aan drie vooraanstaande vrouwen in de hedendaagse kunstwereld: directeuren Hendrikje Crebolder (Rijksmuseum), Emilie Gordenker (Van Gogh Museum) en Martine Gosselink (Mauritshuis).

De livestream van de besloten boekpresentatie in het Rijksmuseum is zonder aanmelden te volgen via onderstaande video/deze link.

Woorden zonder muziek

Druk met de mooie studie kunstgeschiedenis komt het bloggen en vlogggen even op de tweede plaats. Ook lezen staat nu op een lager pitje maar dat neemt niet weg dat ik dit pareltje van een boek; Woorden zonder muziek zojuist heb uitgelezen. Ik bedoel, als je eenmaal een zin als deze hieronder leest, kun je niet anders dan verder lezen:

Hoewel ik voortdurend aan het lezen was, was ik geen literair persoon. Ik bestudeerde geen boeken en volgde geen colleges over literatuur. Ik hield me met literatuur bezig bij wijze van persoonlijke opfrissing. Mijn meningen hoefden niet door anderen bevestigd te worden. Ik las boeken voor mijn plezier en om hun transformerende kracht.’ Philip Glass

Ik ben niet de enige die onder de indruk was van dit boek getuige de vele recensies op het internet en bevind me bovendien ook nog eens in goed gezelschap 🙂 want wat zegt Paul Simon over Woorden zonder muziek:

‘Woorden zonder muziek is een genot om te lezen, niet alleen voor muzikanten (al zullen die er buitengewoon veel plezier aan beleven), maar voor iedereen die interesse heeft in de kunsten.’ Paul Simon

Philip Glass stelde zich ooit de vraag ‘Waar komt muziek vandaan‘? Toen hij het antwoord hierop gevonden had mondde deze vraag uit in ‘Wat is muziek?’

Philip Glass in de WNYC studio’s – 12 December 2007

Ik was altijd al een musicus, ik moest alleen van de dingen af die in de weg zaten.’ Philip Glass

Philip Glass ~ Einstein on the beach
De vragen die Glass zichzelf stelt en de antwoorden die hij vindt (uiteraard in muziek, door middel van ontmoetingen met andere mensen, landen en culturen) vormen de basis van dit boek vol duizelingwekkende feitjes en gebeurtenissen, vanaf zijn jongste jeugd tot aan waar Glass nu is, een wereldberoemde componist, maar bovenal een mens op zoek naar spiritualiteit. Alles begon echter met tegenslag, armoede en twaalf ambachten, totdat, Glass midden jaren zeventig doorbrak met zijn meesterwerk; Einstein on the Beach, welke ook uitgevoerd in De Doelen, Rotterdam, in 2018.

Einstein on the Beach is een opera die geschreven is door Philip Glass en ontworpen en geregisseerd door theaterproducent Robert Wilson. Het is een ‘Opera in vier scènes voor ensemble, koor en solisten‘ en de titel is gebaseerd op een foto van Albert Einstein op het strand.

Albert Einstein, 1930, via Pinterest

On the Beach verwijst naar het boek On the Beach, van Nevil Shute, waarin de vernietiging van de mensheid door een nucleaire oorlog het thema is.

On the Beach, a novel by Nevil Shute

Einstein on the Beach is de eerste en langste (vijf uur durende) opera van Glass. Vanwege de duur van de opera mochten de bezoekers komen en gaan wanneer ze wilden. De partituur van Einstein was de eerste in een serie van drie los met elkaar verbonden opera’s. Hij werd gevolgd door Satyagrha (1980) en Akhnaten (1983). Deze drie opera’s zijn door Glass beschreven als portret-opera’s die verhalen over mannen wier persoonlijke visies het denken van hun tijd veranderden door de kracht van hun ideeën en niet hun wapens. De opera was een geschenk van de Franse overheid aan de VS ter gelegenheid van het 200-jarige bestaan van de VS. (Bron Wikipedia)

In de verschillende scènes zijn er raakvlakken met Einstein: bijvoorbeeld de zonsverduisteringen die hij noemt in zijn algemene relativiteitstheorie en de treinen die hij als metafoor gebruikte in zijn relativiteitstheorie’. Bron

Via Operadagen Rotterdam: ‘Met de ‘opera’ Einstein on the Beach verliet de inmiddels iconische minimal-componist Philip Glass in 1976 definitief de underground. De poëtische en multimediale happening kenmerkt zich door eindeloos herhalende muzikale patronen, getallen en woorden. Ictus, Collegium Vocale Gent en Suzanne Vega bundelen hun krachten voor een gloednieuwe versie van het baanbrekende werk. De gerenommeerde beeldend kunstenaar en decorontwerper Germaine Kruip neemt de visuals voor haar rekening. Maak je klaar voor een trance-verwekkend, drie uur durend spektakel.’ Bron

‘De taal van de muziek is er een die je naar verre oorden kan brengen.’ Philip Glass

Foto door Brett Sayles op Pexels.com

‘Een kunstwerk heeft geen onafhankelijk bestaan. Het heeft een onconventionele identiteit en een conventionele werkelijkheid en het ontstaat door een wisselwerking met andere gebeurtenissen met mensen.’ Uit; Woorden zonder muziek. Een leven in de muziek, Philip Glass

Philip Glass behoort tot de invloedrijkste componisten en musici van de tweede helft van de twintigste eeuw. Zijn omvangrijke werk reikt van opera’s, symfonieën, concerto’s, musicals, kamermuziek, vioolkwartetten en solostukken tot aan filmmuziek, popmuziek en op muziek gezette poëzie en proza. Hij is baanbrekend geweest in het slaan van bruggen tussen klassieke muziek en andere vormen van kunst en theater. Hij liet zich inspireren door beeldend kunstenaars, schrijvers en dichters; zijn filmmuziek – onder meer voor The Hours – werd tot drie keer toe genomineerd voor een Academy Award.

Boekomslag Woorden zonder muziek

In dit fascinerende boek laat Glass zien wat de kracht is van muziek in het menselijk bestaan en hoe muziek de wereld kan veranderen. Hij vertelt ook over zijn eigen creatieve proces, over zijn jeugd in Baltimore en zijn studie van Schubert, Bach en Mozart bij de legendarische Nadia Boulanger in Parijs, waar hij kennismaakte met de filmgroten van de nouvelle vague en waar hij voor het eerst het rijke arsenaal van zijn eigen talenten ontdekte. Glass’ werk telt vele hoogtepunten. Hij schreef een opera gebaseerd op Coetzees roman Waiting for the Barbarians, hij maakte furore met Einstein on the Beach en Satyagraha. Zijn nieuwste opera over Kafka’s Het Proces beleefde onlangs in Londen zijn première.

Woorden zonder muziek is ook gewijd aan Glass’ bewogen privéleven. Hij werkte bij Bethlehem Steel, reisde vele malen naar India en was in de jaren ’70 taxichauffeur in New York. Glass is vier keer getrouwd en heeft vier kinderen. Tot zijn omvangrijke vriendenkring behoren en behoorden onder anderen: Richard Serra, Sol Lewitt, Jerome Robbins, David Byrne, Chuck Close, Linda Ronstadt, Woody Allen en Leonard Cohen.

De intense verwevenheid van het persoonlijke en muzikale leven van Philip Glass maken dit boek tot een buitengewone leeservaring.
Bron: achterflap van het boek Woorden zonder muziek

Leestip (Engelstalig)
Als je dacht dat je alles wel wist over Philip Glass, lees dan zeker ook dit artikel over hem eens; If you think you know who composer Philip Glass is, you probably don’t.

Aanrader – cq Dwingende kijk tip 😉
Op AVROTROS.nl kun je de documentaire On the Road over Philip Glass bekijken.