Jonge Brabantse kunstenaar schildert op muren en vloeren van Het Noordbrabants Museum

De kunstwerken van Thomas Trum (Rosmalen, 1989) zijn groot, opvallend en experimenteel door het kleurrijke, monochrome lijnenspel. 

In Het Noordbrabants Museum gebruikt Trum twee tentoonstellingszalen als zijn canvas.

 Daily Spins is er tot en met 21 mei 2023 te zien. In zijn abstracte werken draait het altijd om het onderzoek naar materiaal, techniek én compositie. Trum maakt gebruik van zelfgemaakte gereedschappen. Van reusachtige viltstiften tot landbouwmachines die zijn omgebouwd tot verfspuit. Zijn experimenteerdrift en fascinatie voor het achterlaten van sporen vormen de kern van zijn eerste museale solotentoonstelling getiteld Daily Spins.

Afb.: Thomas Trum 20-jaar-loods5- Saskia Koning -2

Op de museumvloer van Het Noordbrabants Museum maakt Trum voor Daily Spins zijn grootste schildering ooit. Met zijn nieuw ontwikkelde verfspuit brengt hij in de ruimte meerdere banen tegelijkertijd aan. De vloer, de muur, een raam maar ook hoeken, oneffenheden en uitsneden van de museumzalen worden een direct onderdeel van het werk. De druipende verf en andere sporen die hierbij ontstaan worden niet verborgen, maar vormen een deel van het werk. Daarnaast maakt hij met een levensgrote viltstift op de museummuur een schildering gebaseerd op de vorm van een waaier.  

Met de titel Daily Spins verwijst Trum naar de dagelijkse gang van zaken in zijn Bossche atelier, waar hij uitbundig experimenteert met kleuren, materialen en vormen. Trum toont krachtige beelden met een duidelijk herkenbare, kleurrijke en abstract-geometrische beeldtaal. 

Trum verrast daarnaast met de toevoeging van muziek – tevens een verwijzing naar de dagelijkse praktijk in het atelier, waar hij werkt op het ritme van de muziek. In samenwerking met geluidskunstenaar Emiel van den Dungen (‘s-Hertogenbosch, 1994) worden de klanken uit het atelier van Trum gecombineerd met ritmische loops en ambient muziek tot een soundscape dat aansluit op de ritmiek in zijn werk.  

Thomas Trum in studio voor testmuur met colourchanging line

SPOREN VAN HET MAAKPROCES

Trums interesse in het achterlaten van maaksporen begint bij zijn graffiti-achtergrond. Hij is gefascineerd door voertuigen zoals landbouwmachines, die efficiënt een taak uitvoeren en daarbij een ritmisch patroon achterlaten – denk bijvoorbeeld aan de sporen van een ploegmachine in een veld, of het spoor van een schuifmachine in de sneeuw. Door zelf te experimenteren met deze machines, ontdekt Trum steeds weer nieuwe manieren om beelden te maken. Zijn experimentele werkproces is volop terug te zien in de tentoonstelling Daily Spins.

De speciaal voor deze tentoonstelling ontwikkelde verfspuit

RONDOM DE TENTOONSTELLING DAILY SPINS 

Gedurende de tentoonstelling Daily Spins verschijnt de gelijknamige publicatie Daily Spins. Onderdeel van de publicatie is een essay geschreven door Charlotte Hoitsma, conservator van Het Noordbrabants Museum. Het essay is binnenkort ook online op de website van Het Noordbrabants Museum te lezen. Op 21 april 2023 organiseert het museum een avondprogramma bij de tentoonstelling met muziekperformances en andere activiteiten. 

Bron

Dora en de Minotaurus

‘Average artists copy their peers, but the true great artistic gesture lies in the shamelessness of stealing and getting away with it.’ Dora Maar

_{Het boek Dora en de Minotaurus geeft een beschrijving van het leven van de fotografe Dora Maar (Henriette Theodora Markovitch,1907 – 1997). Dora Maar was een succesvolle surrealistische fotografe en een flamboyant figuur uit de Parijse avant-garde tussen 1935 en 1944.}

^{Haar relatie met de schilder Pablo Picasso zou de rest van haar leven sterk beïnvloeden. Het interessantste stuk van het boek vond ik toen Dora collega-kunstenaar Frida Kahlo ontmoette: ‘Een leeftijdsgenoot van wier schilderijen ik onder de indruk was vanwege de immense expressiviteit. Haar is gelukt wat ons niet is gelukt. Frida is niet alleen ondanks haar ziekte, die het thema van haar schilderkunst werd, maar ook ondanks Diego (Rivera) schilderes gebleven.’}

Dora’s carrière was in 1936 op een hoogtepunt. Ze woonde en werkte in Parijs, waar ze bekend stond als een mysterieuze, onafhankelijke, getalenteerde, ongrijpbare en trotse vrouw. Zij hoorde tot de kring surrealistische kunstenaars en was de eerste vrouw die binnen deze kring mocht exposeren. Het verhaal is gebaseerd op een notitieboekje waarin Dora zichzelf in het Kroatisch (de taal van de schrijfster) uitleg geeft. Haar aantekeningen verwoorden het proces in haarzelf tot aan de breuk met Picasso. Ze wil begrijpen wat haar heeft gedreven tot haar zelfontkenning. Bron: vrouwenbibliotheek.nl [‘Dora en de minotaurus’ door Slavenka Drakulić | Vrouwenbibliotheek Utrecht].

De boektitel is geënt op Picasso’s bekendste tekening: Dora en de Minotaurus, uit 1936. Deze tekening verbeeldt een monster met een stierenkop en een mensenlichaam dat paart met een vrouw. Drakulic legt in dit boek wonden bloot als de hoge prijs die Dora Maar voor de liefde van Picasso heeft moeten betalen. Daarbij wordt tegelijkertijd in deze roman de kunstwereld van de jaren dertig in Parijs tot leven gebracht. Let wel: Dora Maar was zoveel meer dan de geliefde en muze van Pablo Picasso, reeds lang voor hun relatie al was zij een succesvolle fotografe en een van de meest bekende figuren uit de Parijse avant-garde. Zij intrigeerde ook Picasso en tijdens hun jarenlange verhouding legde deze haar mysterieuze uitstraling vast in een reeks van diverse portretten. Alleen, zoals nu eenmaal gebeurde in die tijd en in een bepaalde mate ook nog vandaag de dag, vrouwen met een stem hoorde men liever niet. Dora Maar heeft voor de liefde van Picasso de hoogste prijs moeten betalen. In de roman Dora en de Minotaurus laat Slavenka Drakulić deze buitengewone vrouw zelf aan het woord. Ze geeft de vrouw die besloten had te zwijgen een stem. Een stem aan de vrouw die haar carrière opgaf voor een man die ze haar hele leven niet meer zou loslaten. 

Boekcitaat:

Picasso was bang voor mijn geestelijke gezondheid en heeft je hulp ingeroepen. Eerlijk gezegd geloof ik niet dat hij zich echt zorgen maakte. Dat denkt alleen iemand die hem niet kent. Ik denk dat hij me gewoon in het gekkenhuis heeft gestopt om van me af te zijn.

dora_leesfragment9789493081390_promo-1Leesfragment. Bron: Uitgeverij Orlando

Van de auteur Slavenka Drakulic verscheen eerder:
* Frida’s bed (Een prachtig verbeeld verhaal over de laatste dagen van Frida’s leven).
* Frida’s pijn (Roman over het leven van Frida Kahlo).

Over de auteur
_{Slavenka Drakulić (1949) is een Kroatische journalist, romanschrijver en essayist. Ze schrijft voor internationale kranten als The New York Times Magazine, Süddeutsche Zeitung en The Guardian. In 2014 ontving ze de prestigieuze Preis der Leipziger Buchmesse. In Praag werd zij in 2010 uitgeroepen tot een van de invloedrijkste schrijvers van Europa. Ze woont in Zweden, Oostenrijk en Kroatië.} 

Slavenka Drakulic.*14-11-2016

Gebruikte bronnen:

Boek Dora en de Minotaurus
De Vrouwenbibliotheek.nl
Uitgeverij Orlando

 

De Zomer van Jeanne

Museum Henriette Polak presenteert met vier partners de Zomer van Jeanne

Afbeelding: Jeanne Bieruma Oosting, Zelfportret met palet (collectie Fries Museum)

Grote overzichtstentoonstelling Jeanne Bieruma Oosting in Zutphen
Museum Henriette Polak in Zutphen organiseert samen met vier andere culturele instellingen ‘de Zomer van Jeanne’. Een serie tentoonstellingen over het leven en werk van Jeanne Bieruma Oosting (1898-1994). Jeanne Oosting voldeed volstrekt niet aan het geijkte stereotype; ze was krachtig en kwetsbaar tegelijk. Het verhaal over het leven en werk van Jeanne Bieruma Oosting wordt verteld in verschillende delen, die elkaar aanvullen en versterken. Samen bieden ze de bezoeker het complete verhaal over haar leven en werk. Elk deel is in een ander museum te zien, namelijk in Museum STAAL, Museum Belvédère, Nobilis Centrum voor Prentkunst, Museum Maassluis en Museum Henriette Polak.

In Museum Henriette Polak in Zutphen is een grote overzichtstentoonstelling, meteen uitgelezen selectie uit haar veelzijdige oeuvre, aangevuld met foto’s en niet eerder getoonde egodocumenten. Het meeste werk dat bij Museum STAAL te zien is, is afkomstig uit privécollecties, Museum Belvédère in Heerenveen toont haar tijd in Friesland en Parijs, Museum Maassluis haar reizen naast diverse werken over dieren, interieurs en landschappen, bij Stichting Nobilis in Fochteloo is haar grafisch werk en dat van haar vrienden te zien. De prijswinnaars van de Jeanne Oostingprijs 2022 exposeren hun werk in kunstlocatie Rozenstraat in Amsterdam (deze expositie is inmiddels verlopen). Verder organiseert Historische Vereniging Beetsterzwaag een buitententoonstelling over Jeanne Oosting in Beetsterzwaag. Zeven maal Jeanne Oosting in ‘De Zomer van Jeanne’

Jeanne Bieruma Oosting stilleven met zee-egels, collectie Museum Henriette Polak

De kunstenares
Jeanne Oosting, Fries van geboorte, woonde en werkte in Friesland, Gelderland, Parijs en Amsterdam. Als kind woonde ze jarenlang op landgoed De Cloese bij Lochem, op latere leeftijd afwisselend in Almen en Amsterdam. Bij de oprichting van Museum Henriette Polak in de jaren zeventig was ze nauw betrokken. In 1970 initieerde zij de Jeanne Oosting kunstprijs voor figuratieve schilderkunst, die sindsdien jaarlijks aan twee kunstenaars wordt uitgereikt. Vooral met haar grafische werk maakte Jeanne Oosting internationaal naam. Zij zette hiermee de toon voor een nieuwe visie op de grafische kunst als autonome kunstvorm. Dat deed zij met verve, dankzij haarexperimentele aanpak, uitmuntende vakmanschap en gedurfde onderwerpskeuze.

Biografie
De serie tentoonstellingen is tot stand gekomen op initiatief van Jolande Withuis, enis gebaseerd op haar biografie ‘Geen tijd verliezen. Jeanne Bieruma Oosting 1898-1994’ (uitgeverij De Bezige Bij). Dankzij Withuis’ onderzoek kan het werk van Jeanne Oosting voor het eerst worden belicht vanuit een biografische context én vrouwen-historisch perspectief. Haarkeuze voor de kunst als vrouw uiteen rijke patriciërsfamilie, was controversieel in een tijd dat de rol van vrouwen lag binnen huwelijken gezin. Jeanne Oosting was één van die vooruitstrevende vrouwen die begin 20e eeuw streden voor een vrij en zelfstandig, werkend leven. Die strijd en haar karakter verklaren haar levenslange gedrevenheid; ze had geen tijd te verliezen.

Wanneer
De tentoonstellingen in Zutphen, Heerenveen, Fochteloo en Maassluis zijn nog tot en met 21 augustus 2022. De tentoonstelling in Almen tot en met 30 oktober 2022. De buitententoonstelling in Beetsterzwaag is tot en met 30 september te zien.

Meer informatie op: http://www.dezomervanjeanne.nl.

Wormmaan

‘Een plant groeit naar het licht, zelfs in de schaduw.’

Boek 16  ‘Wormmaan, Mariken Heitman. Een ontroerende zoektocht inwaarts waarin dwergolifanten, erwten en de wording van een mens samenkomen.’

‘Wormmaan van Mariken Heitman is bekroond met de Libris Literatuur Prijs 2022. ‘Een surrealistische zoektocht naar oorsprong, identiteit en de betekenis van mens-zijn. Wie of wat blijft er over als je alles afpelt dat door anderen aan je werd opgedrongen?’

Ik vond dit boek afwisselend boeiend en meeslepend, maar ook dat ik een aantal keer dacht, zal ik hier dan maar stoppen? Want ja, het boek is door de auteur zelf ingesproken en dat is een plus. Maar dit leidde vond ik persoonlijk soms ook juist enorm af. Niet alleen vanwege het Amsterdamse accent en – alweer, naar mijn beleving dan – de soms ietwat lijzig ingesproken stukken tekst, als ook de passages in de ‘wij-‘vorm’ haalde mij vaak meteen uit het verhaal.

Kortom, een goed boek dus 😉 Want net als in de kunst is het zo dat wanneer iets schuurt, het binnenkomt en aanzet tot nadenken. Dat laatste is sowieso wel van toepassing, gezien de grote hoeveelheid thema’s, begrippen en zoektochten (zoals het verlangen en de zoektocht naar de gendervrije onschuld uit je kindertijd onder andere) die in het boek voorbijkomen. Waarin deze zin me zeer raakte omdat het helaas een universele waarheid in zich draagt:

‘Het is gemakkelijk om kinderen te vernederen, ze komen zonder bolster.’

Alsook de passages over vrouwen:

“Altijd in de eerste plaats vrouw en dan mens.”

Dus dat wat er allemaal wel of niet verwacht wordt van vrouwen, de fragmenten waarin ‘de vrouw die ik nooit werd’ het overneemt – denk hierbij ook aan de definitie van Simone de Beauvoir: het vrouwelijke is dat wat niet mannelijk is – zorgde ervoor dat ik dit boek toch niet weggelegd heb. En ook omdat ik wilde weten waar en hoe het verhaal zou eindigen. Terwijl ik dat juist had kunnen zien aankomen, maar toch ook weer verrassend was. Want:

“Je wordt wat je weet, je voegt je ernaar.“

Al met al: een aan te raden lees- en luisterboek.

BBC Proza Pitch met Mariken Heitman

Over de auteur, via uitgeverij Atlas Contact 

Mariken Heitman (1983) groeide op tussen de Veluwe en de IJssel. Zij studeerde biologie in Utrecht en was als tuinder een aantal jaar werkzaam in de biologische groenteteelt. Ze geeft les op een middelbare landbouwschool en publiceerde eerder fictie op ‘deFusie’. In januari 2019 verscheen haar alom bejubelde debuut ‘De wateraap’, dat genomineerd werd voor de Jan Wolkers Prijs, de Bronzen Uil en op de shortlist stond van de Anton Wachterprijs. Haar nieuwe roman ‘Wormmaan’, dat in augustus 2021 verscheen, is bekroond met de Libris Literatuur Prijs. Bron Foto: Jelmer de Haas.

f827d8b7-b6bc-4e63-b345-5fd369c7fb91Download

MUSEUM IN BLOEI

_{Nog tot en met 29 mei 2022 sieren verse boeketten en andere vormen van bloemsierkunst de zalen en gangen van het Frans Hals Museum. Het gebeurt zelden, verse bloemen of planten in museumzalen, maar traditiegetrouw staat het Frans Hals Museum in het voorjaar ‘in bloei’. De zalen vol oude meesters en hedendaagse kunst worden voorzien van spectaculaire bloemcreaties in de mooiste design- en historische vazen uit de collectie.}

_{Boven: eerdere editie Museum in Bloei, foto Gert Jan van Rooij. Onder: Pieter Gerritsz Roestraten, Stilleven met parfumbrander (detail), c. 1660, Frans Hals Museum}

UITBUNDIG EN KLEURRIJK
Het Vip’s team van de Vrienden van het Frans Hals Museum onder leiding van Vibeke Struben neemt het eerste deel van Museum in Bloei op zich. Hun presentatie van zowel uitbundige als subtiele boeketten wordt nauwgezet afgestemd op de stijl van de zaal en de schilderijen, aangevuld met spectaculaire designvazen en glasobjecten van glaskunstenaar Bernard Heesen (Leerdam, 1958).  Ook worden er creaties van bloemkunstenaar Paul Wijkmeijer en zijn team van bloemenatelier Klavertje Vijf getoond. Zijn boeketten zijn weelderig, spannend en kleurrijk. Hierdoor krijgt het museum een unieke sfeer, in de periode dat de nabijgelegen Keukenhof geopend is.

MUSEUM IN BLOEI
Frans Hals Museum locatie Hof
Groot Heiligland 62, Haarlem

Open: dinsdag – zaterdag 11 – 17 uur /  zon- en feestdagen 12 – 17 uur*
* op zondag tijdelijk t/m 8 mei geopend van 11 – 17 uur

franshalsmuseum.nl

Bloemen Vip’s team Vrienden o.l.v. Vibeke Struben, vaas oude vijzel, foto Gert Jan van Rooij                                                                                        

Herdenken in verbondenheid

Dodenherdenking 4 mei 2022 – 77 jaar vrijheid. Het thema dit jaar is Vrijheid in verbondenheid. In Nederland herdenken we op 4 mei de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Sinds 1961 herdenken we ook de slachtoffers van oorlogssituaties en vredesoperaties waarbij Nederland betrokken was na de Tweede Wereldoorlog. We herdenken samen in verbondenheid, ieder met zijn eigen herinneringen en gedachten.

Herdenkingenoverzicht
Dit jaar kan de Nationale Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam gelukkig weer doorgaan met publiek, en ook de viering van Bevrijdingsdag op 5 mei is weer openbaar toegankelijk. Kijk op deze kaart waar er herdenkingen gehouden worden.

Tip van de ANWB
‘Wil je ook herdenken? Parkeer dan tijdig op een parkeerplaats. Let op, je mag hier niet de vluchtstrook voor gebruiken.’

Luistertip
Vrijheid deel je met elkaar

Leestip voor volwassenen ‘We moeten het gewoon weer eens over de liefde hebben’
Een dubbelgesprek tussen Frits Spits (Ritmeester) en Karin Amatmoekrim over de invloed van de Tweede Wereldoorlog op henzelf en op hun families. De een is kind van Nederlands-Joodse ouders, de ander begon haar leven in Paramaribo, als dochter van een Javaanse moeder en een Chinees-Creools-Indiaanse taekwondo-specialist.

Leestips voor kinderen
Klik hier voor boeken over de Tweede Wereldoorlog voor kinderen.

Tentoonstelling In volle bloei laat topwerk van vrouwelijke kunstenaars zien

Zo feminin, of een vrouw meest eigen

In het jubileumjaar trakteert het Mauritshuis zijn bezoekers op een bont boeket, bestaande uit de beste bloemstillevens uit de 17de eeuw. Het museum bezit zelf een rijke verzameling bloem-schilderijen, meesterwerken van Ambrosius Bosschaert, Maria van Oosterwijck, Jan Davidsz de Heem en Rachel Ruysch. Niet voor niets behoren deze geschilderde boeketten tot de populairste werken uit de collectie. Aangevuld met bruiklenen van over de hele wereld vertellen we het fascinerende verhaal van dit genre. Opmerkelijk genoeg speelden vrouwen in de bloemstillevenkunst een belangrijke rol. In een tijd waarin van de vrouw bepaald niet werd verwacht dat zij zich professioneel ontwikkelde, vinden we een aantal zeer talentvolle vrouwelijke schilders en onderzoekers die internationale roem wisten te vergaren.

Rachel Ruysch, Maria van Oosterwijck, Judith Leyster, Clara Peeters, Michaelina Wautier, Maria Sybilla Merian: Ze zijn veel minder beroemd dan Rembrandt, Vermeer of Frans Hals, maar toch werden ze in hun eigen tijd bejubeld en kwam hun werk terecht in vorstelijke en adellijke collecties. Na hun dood raakten ze vaak in de vergetelheid of werden hun werken aan mannelijke collega´s toegeschreven – het was toch onmogelijk dat een vrouw zó mooi kon schilderen? Terwijl Gerard de Lairesse in het Groot Schilderboek in 1707 nog verkondigde dat geen onderwerp ‘zo feminin, of een vrouw meest eigen’ was als het bloemstilleven.

In de tentoonstelling In volle bloei komen deze vrouwen wel weer aan bod: maar liefst een derde van alle tentoongestelde werken is door hen geschilderd. De beroemdste en succesvolste schilder onder deze vrouwen is waarschijnlijk Rachel Ruysch (1664-1750). Haar bloemstilleven in de tentoonstelling (Vaas met bloemen,1700) is extra bijzonder omdat in dit boeket de bloemen al over hun hoogtepunt heen zijn en één bloem zelfs al is afgeknipt. Ruysch ging in de leer bij de beste bloemenschilder van Amsterdam, Willem van Aelst, die ze al snel naar de kroon stak. Ze overvleugelde ook haar schilderende echtgenoot met wie ze tien kinderen kreeg en ze moest dus haar grote carrière combineren met haar gezin. Ruysch schilderde bloemstillevens tot haar 85ste. Er zijn nog steeds zo’n 150 schilderijen van haar bekend.

Maria Sibylla Merian (1647-1717) was kunstenaar én onderzoeker en liet een omvangrijk oeuvre na van botanische tekeningen en baanbrekende natuurwetenschappelijke publicaties. Ze maakte kleurrijke tekeningen van vlinders en insecten in hun natuurlijke leefomgeving. In 1699-1701 ondernam Merian met haar dochter een reis naar Suriname om onderzoek te doen naar de insecten van dat land. Dit resulteerde in haar beroemde boek Metamorphosis Insectorum Surinamensium Ofte Verandering der Surinaamse Insecten (1705). Daarnaast publiceerde ze onder meer een meerdelig Rupsenboek, waarvoor ze haar leven lang onderzoek deed en tekeningen maakte. In de tentoonstelling is dit boek te zien, naast één deel van haar Rupsenboek en twee van haar uiterst gedetailleerde, kleurige tekeningen.

Maria Sibylla Merian

In 1687 lukte het een Amsterdamse vrouw wat in Europa nog nooit iemand was gelukt: het kweken van een tropische ananas – in haar eigen verwarmde kas. Agnes Block (1629-1704) was tijdens haar leven al een beroemdheid. Block verzamelde honderden zeldzame planten in de tuin van haar buitenplaats de Vijverhof aan de Vecht, waarover zij correspondeerde met botanische geleerden in onder meer Leiden, Amsterdam, Parijs en Bologna. Zoals toen gebruikelijk wisselden zij zaden, bollen en knollen met elkaar uit. Block tekende of schilderde zelf niet, maar nodigde een botanische kunstenaars uit om alle planten en bloemen in haar tuin vast te leggen. Onder de kunstenaars die voor Block werkten bevonden zich diverse vrouwen, zoals Alida Withoos, Maria Moninckx en Merian. In de tentoonstelling is het portret te zien van Block en haar man, geschilderd door Jan Weenix. Natuurlijk is haar ananas daarop de zien.

Agnes Block

Verschillende vorstelijke verzamelaars, onder wie Lodewijk XIV en koning-stadhouder Willem III, hadden werk van Maria van Oosterwijck (1630-1693) in hun bezit. Veel vrouwelijke kunstenaars kwamen uit een schildersfamilie (ze werden thuis -gratis- opgeleid om bij te dragen aan het familiebedrijf), maar dat geldt niet voor de Delftse predikantendochter Van Oosterwijck. Dat maakt het des te opmerkelijker dat zij haar eigen beroepspraktijk wist op te bouwen – ondanks de maatschappelijke en persoonlijke obstakels die voor een vrouw toentertijd torenhoog waren. In sommige van haar schilderijen verwerkte Van Oosterwijck een christelijke boodschap. Op het schilderij Bloemen in een versierde vaas uit ca. 1670-75 staat een zonnebloem. Deze werd in de 17de eeuw geassocieerd met de ware gelovige die Christus navolgt, omdat de bloem met haar kop de zon volgt.

Maria van Oosterwijck – Bloemen in een versierde vaas

In volle bloei

Vanaf 10 februari 2022 t/m 6 juni 2022 in Het Mauritshuis

Boekenblogpost

Wil je weten welke boeken ik gelezen heb en waarom ik ze gelezen heb, klik dan hier om naar de blog te gaan want op zuster blogsite Lirian staat een nieuwe blogpost; Lees mee(r) met Lirian Leest; het jaar 2021 in boekenlijstjes.

De zussen van Lirian Leest wensen je een goed, mooi, gezond, als ook veel leesplezier in 2022 toe!

The more that you read, the more things you will know. The more that you learn, the more places you’ll go.
Dr. Seuss

Lirian Leest – Weg van de wereld

Speciaal voor de gelezen boeken van Lirian Leest hebben de zussen Ri en An een nieuwe site in het leven geroepen. Klik hier om de blogpost van An te lezen over het boek:

Weg van de wereld, Marica van der Meer

Boek 40: De techniek van het hardlopen

Lees mee met Lirian Leest

Net als vorig jaar kies ik voor de lees challenge van Lirian Leest* natuurlijk ook boeken uit die over hardlopen gaan. Boek nummer 40 was geen dik boek maar staat wel boordevol zinnige tips, info en verwijzingen naar andere nuttige bronnen.

Een tip voor de lopers onder ons: ‘Rond de 2/3 van de energie die gebruikt  wordt bij het hardlopen is nodig om het lichaam rechtop te houden en 1/3 voor de beweging in de looprichting. En daarmee is het belang van een landing waarbij zo min mogelijk energie verloren gaat aan het corrigeren van storende bewegingen meteen duidelijk. De elementen die een rol spelen bij een efficiënte landing zijn; dicht bij het lichaam landen, niet teveel door te zakken in de knieën en een sterke romp (heup, bil- en buikspieren) waarmee storende bewegingen worden voorkomen.’ Afkomstig uit; het dunne maar o zo handige boek:
De techniek van het hardlopen, Ard-Jan Moerdijk.

Lirian Leest & loopt 🙂

De ideale looptechniek is voor mij onhaalbaar, individuele anatomie heeft hier ook invloed op las ik, maar gelukkig zijn er ook andere factoren van belang dan techniek alleen 🙂 Zoals bijvoorbeeld dat je met simpele keuzes al bij kan dragen aan een betere (loop)conditie. Want, wist ik niet, maar…

Eyeopener
Teveel zitten kan voor een slechte looptechniek zorgen doordat bepaalde spieren door het zitten te strak worden of inkorten. Hierdoor kunnen nare blessures ontstaan. Op Build Your Running Body vind je toelichting en ook heel veel oefeningen.

Foto door Matilda Wormwood op Pexels.com

Tip
Op de site runnovator.nl vind je meer info over het boek, looptechniek en de oefeningen uit het boek zijn hier te bekijken.

En de tip die je misschien nog niet kent
Doe aan teen yoga 🙂 Op blz. 52 in het boek lees je waarom maar kort samengevat; .flexibele sterke grote tenen zijn uitermate belangrijk bij het hardlopen’. En het goede nieuws is, je kunt dit heel gemakkelijk, en zelfs heel snel, trainen. 

Wat ik ook erg handig aan dit boek(je) vond is dat in het laatste hoofdstuk alle tips en oefeningen samenkomen in hoe je ze in een passend schema kunt verwerken. 

De techniek van het hardlopen, een boek voor hardlopers, of iedereen die een sterker lichaam wil. Een verassende lees tip dus; boek 40 De techniek van het hardlopen, Ard-Jan Moerdijk.

*LirianLeest: 50 boeken in een jaar, elk jaar, maar waarbij de nadruk niet op het gelezen aantal gelezen boeken ligt maar op het plezier dat boeken lezen je geeft.

@Lirian Leest